لفظ عمومی زایلن به ترکیبی از ترکیبات آروماتیکی به نام های ارتو - متا و پارا زایلن گفته می شود. این ترکیبات بسیار کارآمد بوده و در صنایع شیمیایی بسیار مورد استفاده قرار می گیرند .
این ماده به صورت مایعی بیرنگ و قابل اشتعال است و دارای ارزش صنعتی بسیار بالایی است. زایلن یکی از مهمترین محصولات پتروشیمی است که از بهسازی کاتالیزوری و همچنین کربنیزه کردن زغال‌سنگ در تولید سوخت کک به دست می‌آید. به صورت صنعتی این ماده از متیلاسیون تولوئن و بنزن بدست می‌آید. گونه اقتصادی و آزمایشگاهی این ماده شامل ۴۰-۶۵ دصد متا-زایلن، بالای ۲۰ درصد از هرکدام از اورتو-زایلن، پارا-زایلن و اتیل بنزن است. این ماده اولین بار در سال ۱۸۵۰ توسط شیمیدان فرانسوی آگوسته کاهورس ( Auguste Cahours ) کشف و نامگذاری شد.
خواص فیزیکی و شیمیایی زایلین با توجه به نسبت ایزومرها به یکدیگر تغییر می‌کند. این ماده در هر حالت غیرمحلول در آب است. تغییرات دمای ذوب آن از ۴۷- درجه سانتی گراد برای متا-زایلن تا ۱۳ درجه سانتی گراد برای پارا-زایلن تغییر می‌کند. دمای جوش آن برای هر ایزومر در حدود ۱۳۸ درجه سانتی‌گراد و چگالی ایزومرها حدود ۰.۸۷ گرم بر میلی لیتر است.
پارازایلن ماده اصلی متشکله ترافتالیک اسید، دی متیل ترافتالات است که هر دوی آن‌ها در تولید پلی اتیلن ترافتالات (PET)، بطری‌های پلاستیکی و پوشش‌های پلی استر مورد استفاده قرار می‌گیرد. بالغ بر ۹۸ درصد تولیدات پارازایلن و نیمی از دیگر ایزومرها در همین راستا مورد استفاده قرار می‌گیرند. همچنین اورتوزایلن برای تولید فتالیک آنیدرید استفاده می‌شود.
کاربرد زایلن در آزمایشگاه ساخت حمام با یخ خشک برای ایجاد بسترهای فرآیندهای سرد است. این محلول که دارای بوی ناخوشایند است به‌عنوان حلال و رقیق کننده در رنگ ، لاک، چسب، جوهر، آفت‌کش‌ها، و در صنایع چرم لاستیک و چاپ به عنوان جایگزین برای تولوئن انتخاب می‌شود.
جهت ثبت سفارش و اطلاع از قیمت فروش زایلن با ما در ارتباط باشید .